29 December 2012

මාවතක්



ජීවිතය අතොරක්
ඒ මැදට වන් වූ
කටු පිරුණු සෙවනක්
සදයි නෙක මලින්
පෙන්වමින් සිහසුනක්
දෑස් බඳිමින් 
වසා සලකුණු විටෙක
ඇවිදවා සතර අත
කරයි කප්පාදු 
ඉසිඹුලක්
දවයි හිරු රැස්
 නැතිව පවසට පැන් දියක්
ලබා නෙක කුසිත් බවනක
ස්වප්න දිය ගෙන
වේවි තුසිතය 
පසුව
ඇස ගැටුණ
මලින් පිරිගිය මාවතක්..!

11 December 2012

වැහි ළිහිණි..

මම 
මගේ පාඩුවේ ඔහේ හිටිය
ළිහිණියක්..!
නුඹ අරන් ඇවිත් 
ආදරණීය වැස්සක්
ඒ මේඅතට විසිකරන්..
මං 
තෙමෙන්නට බියෙන් 
පියඹගෙන ගියේ 
සැඟවෙන්නට සෙවනක්..!
නතරවුණේ..
ශක්තිමත් පියාඹදකට මැදිව
උණුහුමක්..
ඉතින් දැන් මං
නුඹ නමින් 
වැහි ළිහිණියක්..!