ගොළු වූ තනුව

ඔහු.. දස දහසකගේ සිත් සහජහැකියාවෙන් නැලැව්වේය.. හැ‍ඬෙව්වේය.. ඉපිලෙව්වේය.. යළි යළිත් පිබිදෙව්වේය...

මේ නගරයේ පාළු බව හිත් තුල ගොඩ නැගුවේය.. 

තනිවී සිටින්නට නොදී තනි නොතනියට මං තැනුවේය..

තවත් දයාබර තනු වලට ඔහුගේ වාදන හැකියාවෙන් ඒ ගීත රසික හදවත් තුල ලැඟුම් කල ඔහු අතීතයේ එක් සංගීත කණ්ඩායමක ලීඩ් ගිටාරයෙන් ගමන් ඇරඹ සැක්සෆෝනයෙන් තම හැකියා හඳුනාගන්න ලදි... පණ්ඩිත්. විශාරදයන්ගේ පැසසුම් ඇගයීම් මැද ලංකාවේ දක්ෂතම සැක්සෆෝන් වාදකයකු විය..

ආර්ථික තත්වයන් කඩාවැටීම හේතුවෙන් ඔහුට වෙනත් රටක සරණක් පතන්නට සිදුවිය.. එතැන් පටන් ඔහු.. වෙනත් රටකට විත් හෝටල් වල පිඟන් කෝප්ප සේදුවේය.. මහාමාර්ග අතුගෑවේය.. ඔහුගේ රටේ නොමිනිසුන්ගේ තාඩන පීඩන ඔහු ඉවසා විඳදරා සිටියත්  තම රටේ තවත් අය‍කුට එසේ වනවා දකින්නට තරයේ විරුද්ධ විය.. ඔහු ඒ වෙනුවෙන් හඬ නැගුවේය.. ඔහුව අමතක කල අයට, ඔහුට අසාධාරණකම් කල අයට  ඔහු හැකි සෑම විටම උදව් කලේය..

විවේකයක් ලද හැකි සෑම විටම මිතුරන් හා එකතුව ඔහුගේ සංගීතයේ හඬ උරගෑය.. ඔහුගේම වටා රැඳි ඔහු මවන තනුගී වලට තාල මං තනන සංගීත මිතුරු කැල සමඟ සැක්සෆෝනයට පමණක්ම නොව කීබෝඩයටද ගායනයට සංගීතය ගැන මනාදැනුමක් ඇති ඔහු දක්ෂ විය..

ඔහුගෙන් උදව් ලබාගත් අය ඔහුව හැර යද්දී අතලොස්සක් පමණක් ඔහුට අවසන ඉතිරිවිය..

ඔහුව අමතක කල ඔහුගේම සහෝදරයා වෙනුවෙන් ඔහු එ රට සංගීත සන්ධ්‍යාවක් සූදානම් කර නැවත ලංකාවට එන්නට මාස 02 පමණ තිබියදී කලින් අනතුරු අගවා සැගව ගොස් තිබුණ හෘද්‍යාබාධය නැවත මතුවිය..හෘද්‍යාබාධයකින් ඔහුගේම කෙනෙක් නැති ඉසව්වක ඔහු අවසන් වතාවට වුවත් තම රටේම කෙනෙක්ට කරදරයක් නොකලේය..

"ඇම්බිලන්ස් එකකට කතා කරන්න එපා.. මම දන්නවා මේ මගේ අන්තිම දවස..."

ඔහුගේ අකමැත්ත මැද වුවත් රෝහලට රැගෙන යන විටත් වටින කලාකරුවෙක් අපට අප රටට සංගීත ලොවට නැතිවී ගොස් අවසන්ය..

ඔහුගේ ජීවිතය සේම ඔහු හිටි සිත් තැවුල් ඔහුගේ ජීවිතයේ දුක්ඛිත පැතිකඩ ලෝකයෙන් සැඟවූවේය.. කාටවත් නොකී ඔහු සිටි තැන කිසිවෙකුට ජීවත්විය නොහැකි ජරාවාස වූ තැනක් බව දැනගන්නට ලැබෙන්නේ සිරුර ලංකාවට යැවීමට අවශ්‍ය ලියකියවිලි සෙවීමේදීය.. කාටත් සැඟවූ ඔහුගේ හිත් තැවුල්.., ඔහුට වූ අසාධාරණකම් ඒ වාසය කියා පාන්නට ඇත.. සංගීත තනු කඩදහි කොළ අතර වෛද්‍ය වාර්තා නිහඬව බලා සිටින්නට ඇත.. ඔහුගේම සහෘදයන්ට ඔහුගේම ළඟම පවුලේ හිතවතුන්ට ඔහු සිටි වගක් අමතක විය.. අවසනදී ඔහුගේ දුකේදී ඔහුව හැර ගිය මිතුරන් වැනි සතුරන්ද ඔහුගේම සහෝදරයෙකු ද ඔහුගේ සංගීත භාණ්ඩ සඳහා ‍පොරකන ලදි.. ‍නීතියක් වෂයෙන් සියලු බරපැන එ රට රජයෙන් දැරුවත් එරට වෙසෙන ලාංකිකයන් ඔහුගේ දේහය ලංකාවට යැවීමටයි කියා එරට වෙසෙන ලංකික පවුල් වලින් මුදල් එකතු කරන ලදි..  ඔහුගේ බිරිදට යැවීමටයි යැයි කියා මුදල් එකතු කල ලිස්ට් පසුව ගොඩක් දෙනෙක්ගේ අතින් අතුරුදහන්ව තිබුණි.. ඔහු වටා සිටි මනුෂ්‍යය කම් අතින් වගෙම මිතුදම් අගයන් දත් අතලොස්සක් පමණක් එකතුව අයිතිවාසිකම් කී ඔහුගේ හදවත නැමැති සංගීත භාණ්ඩ ඔහුගේ අවසාන ඉල්ලීම පරිදි පුතුනුවන් වෙත යවන ලදි.. ඒ අය පමණක් එකතු කරන ලද මුදල් පමණක් ඔහුගේ බිරිඳ අතට විශ්වාසනීයව පත් කලෝය.. අදටත් ඒ අය එරට සිටියත් ඒ වංචාව මත ගොළුය.. සිහළුන් අතර වෙනත් රටකදී එකමුතුකම ඉතා අගනේය.. එය තව දුරටත් දැනෙන්නේ කෙනෙක් අසරණ වූ මොහොතකය.. අපේ කම අපේ දෙය වෙනත් රටක ඉදිරිපත් කීරීම අපේම රටට සංස්කෘතියට ආඩම්බරයක් වුණත් අපේම කලා කරුවෙකුගේ අවසාන මොහොතත් තම මඬිතරකරගන්නට පොරකන අය සිටීම ගැන විදේශයකදී දැනෙන පිළිකුල ගැන මෙලෙස සනිටුහන් වෙන්නට තරම් හිතට දැනුනෙ දුකකි..

සදා අමරණීය ඒ නද තුලින් ලොව හදුනගත් මිනිසා නිහඬ සේවයක් කර අප අතරින් වෙන්ව ගොස් අදට අවුරුදු 6 ගණනක් ගතවී ඇතත් තවමත් දිනක සුහද හමුවකදී වුවත් ඔහු අසල සතුටෙදී මෙන්ම දුකේදීත් අවසන තෙක් සිටි සහෘද මිතුරන්ට ඔහුව අමතක නැති..

"අනේ... ------  මෙතන හිටියනම්..."

"මේ එයාගෙ ආසම සිංදුව.."

නිර්ව්‍යාජ හදවත් වල හඬක් දෙසවන් වැටෙන්නට මොහොතක් ගතවන්නේ නැත..

වෙනත් රටවල අපේම අයගේ ක්‍රියා කලාවන් නිසා ඒ අය අතර විටෙක ජීවත් වීම දුකකි... :(

දයාබර වාදකය..

ජීවිතයේ යම් දවසක මේ සංසාරගමනේ මුණ ගැසුනොත් 
සත්සර අතර නැවත ජීවිතය දකින්නට.. 

ඔබට නිවන් සුව..!!!

-අපේම කලාකරුවෙකුගේ සත්‍ය කතාවකි-