
කාලයේ මං තලා යට
හුදෙක් සැඟව ඉසිඹුලන
වීරත්වයේ මතක අහුරු
පිටු පුරාවෙන් පැන
ධජයට බැඳුන...
එකම රුධිර ඝණයට..
වතුර ලුණු රසට
නිතැතින් එකතු වී ඇසට
හැඟුමන් මතින්
සුසුම් ගිනි සිඹින
ඈත
වන්නියට වී..
ලය රිද්ම
ගැයෙනුවස් තාලයට
නුඹ නොදැක්කත්

වියළි උඩු හුළගේ..
යාතිකා
එදා..
බොහෝ පැතුමන් දරාන..
ලෙසින්
එකම
සොහොයුර..!
වෙසෙස් ගරු බුහුමනින්..
සැතප නිහඬව..
නිවාඩුව... ගම් බලා..
ළබැඳියන්
හෙළන දුක්
ගුණ වරුණ
නොඅසාම..
අහිමිව..
බෙදනු බැරි ජයටැඹ
මුසපත්ව
පෙන්වමින
සත් මඟුල්
ඉච්ඡාවෙන්..
ඔවුන්
අද..
එදා
කළුවරට
වසන්තය
එලැඹූ..
අඳුරම රළු දෑතට
අද බලකරන
නුඹට..
කියුබ් ගණනින්
වැඩි නැතිද බර..?
දරාගන්න හදවතට..!